همانطور که قبلاً نیز در این نوشتار ذکر شد، سیستمهای HVAC را میتوان شامل طیف وسیعی از سیستمهای تهویه مطبوع، ازجمله سیستمهای خنککننده خانگی تا سیستمهای بسیار بزرگ و پیچیده صنعتی دانست. بهطورکلی طراحی یک سیستم تهویه مطبوع مناسب، نیاز به استفاده از اصول موجود در علوم ترمودینامیک، مکانیک سیالات و انتقال حرارت دارد. همچنین لازم به ذکر است که یک سیستم تهویه مطبوع زیرمجموعهای از سیستم HVAC است. در همین راستا لازم به اذعان است که جعبههای بزرگی که در قسمت بالای ساختمانها یا ادارات مشاهده میشوند، نمونهای از سیستمهای HVAC هستند. درواقع این بخشها، قسمتهای قابلدیدن سیستم HVAC را تشکیل میدهند. از طرفی سیستم گرمایش و سرمایشی که در خانههای مسکونی مشاهده میشود نیز زیرمجموعهای از سیستمهای HVAC هستند. این سیستمها ممکن است با سیستمهای بزرگ تهویه مطبوع و HVAC تفاوتهایی داشته باشند ولی در بسیاری از شرایط، مانند اصول پایه، شیوه عملکرد و بازده، دقیقاً مشابه با سیستمهای بزرگ و تجاری تهویه مطبوع و HVAC عمل میکنند. سیستمهای تهویه مطبوع تمام هوا سیستم تهویه مطبوع تمام هوا تنها سیستمی میباشد که میتواند تهویه مطبوع و کاملی را فراهم نماید؛ اما از طرفی حجم بالای تجهیزات و کانالهای آن بهمنظور انتقال هوا همواره جزو عیوب اصلی آن محسوب میشود. درواقع در این نوع از سیستمها تهویه بهوسیلهی کانالهای هوا انجام میشود. همچنین لازم به ذکر رویه این سیستم تهویه نیز بدین شکل میباشد که سیال ناقل حرارت و برودت را به داخل کویل دستگاه هواساز پمپ میکند و هوایی که توسط فن با سرعت از روی این کویل عبور میکند سرد یا گرم شده و بهوسیله کانالهای هوای سقفی به داخل فضاهای تهویه شونده توزیع, ...ادامه مطلب